ΛΑΟΣ KAI ΛΑΟΥΤΣΙΚΟΣ ΑΡΧΗ

                                                                               

Λαουτζίκος και λαός

Ήταν τότε γύρω στα χιλιαεννιακοσατόσο … Που έγινε αυτή  η συζήτηση … ανάμεσα στον κυρ-Μενιο,  εμένα και κάποιους φίλους. -Πρέπει κάτι να γίνει, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση. Συμφωνώ κυρ-Μενιο, όχι όμως με αυτόν τον τρόπο, πρέπει να αντιδράσουμε δυναμικά, να χτυπήσουμε το κακό στην ρίζα. Η παθητική αντίδραση δεν ωφελεί την έχουμε δοκιμάσει άλλωστε … "–λαουτζίκος και λαός" είπα εγώ. Τι μουρμουράς εσύ? Ρώτησε ο κυρ- Μενιος ... λέω κυρ-Μενιο, υπάρχει ο Λαουτζίκος και ο λαός ο ένας σκύβει το κεφάλι ενώ ο άλλος βαβίζει με το κεφάλι ψηλά. Όλα έχουν ένα όριο, συνέχισα, κάθε ένας μας και όλοι μαζί πρέπει να αναλάβουμε κάποια στιγμή τις ευθύνες μας. Η συζήτηση αυτή αφορούσε τι άλλο? Τα τρέχοντα γεγονότα της κοινωνίας. Γινόταν δε σε ένα χώρο εστίασης μάλλον περίεργο, από την άποψη ότι κανείς δεν θα περίμενε αυτός ο συγκεκριμένος χώρος να μαζεύει τόσο ετερόκλητο κόσμο. Συγκεντρώνονταν εκεί άνθρωποι κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικής τάξης, θες λίγο ο μαγαζάτορας, λίγο τα πολλά χρόνια του μαγαζιού, ένα ήταν σίγουρο, υπήρχαν εκεί άνθρωποι απλοί, άνθρωποι του μόχθου  μα και άνθρωποι της υψηλής κοινωνίας, με καλούς τρόπους, άνθρωποι των σαλονιών. 

 ΣΕΛΙΔΑ 1